Moje przygody z usługami sieci Multimedia – część 2

Kiedy ponad rokiem postanowiłem opisać moje obszerne doświadczenia z usługami sieci Multimedia, nie sądziłem, że czymś jeszcze potrafią mnie zaskoczyć. Nadal stosowana jest polityka sporych opóźnień we wprowadzaniu nowych kanałów do oferty, nie chodzi mi tu o jakieś kanały niszowe dla graczy w golfa (a i coś takiego ostatnio się pojawiło), ale o te powszechnie dostępne za darmo w naziemnej telewizji cyfrowej…

Dopiero na początku czerwca 2017 wprowadzono te kanały, o których już w styczniu wspominałem. Choć prawda jest taka, że spośród 4 wymienionych tam ogólnotematycznych kanałów wprowadzono do oferty zaledwie 3, a o Zoom TV zapomniano… Przy okazji powiększenia oferty cyfrowej kablówki zamieniono część kanałów z jakości podstawowej SD na ich wersje HD. Przynajmniej tym razem zostałem o tym sms-em poinformowany z kilkudniowym wyprzedzeniem. Taka poprawa oferty do wersji HD ma swoje minusy. Nagrywany na dysk program w jakości HD zajmuje około 3 razy więcej przestrzeni dyskowej, co przekłada się na zmniejszenie pojemności godzinowej nagrywarki HDD (pojemność dysku jest nie do zmiany i wynosi 500 GB).

Jak się okazuje ta operacja powiększenia liczby kanałów i poprawa jakości do standardu HD niesie za sobą i inne negatywy. Jako że dystrybucja sygnału odbywa się światłowodem tylko do budynku, ale wewnątrz jest sieć miedziana, gdzie zakres częstotliwości nie jest z gumy, to pojawił się problem. Kable koncentryczne nie zmieszczą zbyt wiele, zwłaszcza że prócz sygnału cyfrowej kablówki jest też internet, telefonia IP i sygnał telewizji analogowej. I to analogowej telewizji oberwało się rykoszetem przy tym zabiegu. Pozostawiono już zaledwie połowę wcześniej dostępnych kanałów analogowych i to niektóre dość przypadkowe, a usunięto np. popularny Discovery Channel. Obecnie nie ma w wersji analogowej wielu kanałów z darmowej telewizji naziemnej. Wbrew pozorom czasem korzystam z analogowej telewizji, gdy równolegle na cyfrowej coś nagrywam (w odróżnieniu od oferty UPC mój dekoder nie potrafi nagrywać 4 różnych programów w tym samym czasie).

Ale to jeszcze nie wszystko. Ostatnio opisywałem mój eksperyment z zakupem jednorazowej usługi Pay Per View, chodzi o transmisję z gali KSW 39. Po jakimś czasie dostałem pocztą tradycyjną dokument umowy tej – podkreślam wyraźnie – jednorazowej usługi. A sama umowa jak zwykle zapisana językiem prawniczym, mega drobnym druczkiem 2 strony A4! Za głowę się można złapać… Co ciekawe, niektórych zapisów chyba nikt nie przemyślał albo sposób myślenia prawnicy mają wyjątkowo pokrętny. Wykupienie (ręczne podjęcie kroków z poziomu pilota) jednorazowej usługi nazwano skorzystaniem z oferty zmiany zakresu Usługi Radia i Telewizji Kablowej (choć żadnych usług radiowych ta sieć mi w dekoderze cyfrowym nie oferuje!). A dalej w tych kruczkach prawnych pojawia się zapis: Umowa Abonencka przez czas nieoznaczony z prawem jej rozwiązania przez każdą ze stron (…). Sama umowa owszem całościowo tak – jest na czas nieoznaczony, natomiast ten papier miał dotyczyć umowy jednorazowego zakupu gali KSW 39 na żywo. I choć galę tę mogłem nagrać na dysk (trwała około 6 godzin!), to nagranie można było odtworzyć tylko na drugi dzień. Po dwóch dniach niestety nagranie zostało zakodowane, zatem dostęp do tej usługi wygasł! A w umowie o tym ani słowa!

Zadziała tu podobna zasada jak przy rezygnacji z jakiegoś droższego pakietu. Nie polecam więc prób przechytrzenia usługodawcy przy np. próbnym zakupie jakiegoś pakietu premium (np. HBO) z planem ponagrywania jak największej liczby filmów w krótkim czasie, żeby je potem w spokoju obejrzeć, rezygnując z dalszego abonamentu za taką usługę. Nagrane filmy po wygaśnięciu usługi również zostaną zakodowane i nie da się ich obejrzeć… Problem w tym, że przy zamówionej jednorazowej usłudze PPV ten czas wygaśnięcia był niebywale krótki – totalne przegięcie…