Jak smakuje figa i jak ją jeść?

Skończyło się lato, a wraz z nim ostatnie wrześniowe truskawki, borówki, arbuzy europejskie (ostatnio kupiłem w Tesco już po 4,99 zł za kg i była to już kapciowata odmiana, mało smaczna – poznać to można np. po cienkiej skórce, celowo chyba nie podali kraju pochodzenia). Kilkukrotnie trafiłem ostatnio na winogrona bezpestkowe w atrakcyjnej cenie, ale wyczekując sezonu na kaki (który dziś zaczynam, bo dorwałem je już w Lidlu, więcej o sezonowości owoców tutaj), nie mogłem przejść obojętnie obok promocji w Tesco: dwie figi w cenie jednej, czyli za 1,99 zł. Wziąłem więc na spróbowanie, bo takich świeżych (a nie suszonych) do tej pory nie jadłem.

Figowiec pospolity jest gatunkiem drzewa lub krzewu z rodziny morwowatych, a owoce sprowadzane są do nas najczęściej w okresie letnim z południa Europy, trafiłem więc na końcówkę sezonu. Po zważeniu okazało się, jakby były z metra cięte (no może to ja podświadomie wybierałem te największe), bo obie sztuki ważyły 86 g (plus minus pół grama), co daje cenę w przeliczeniu na kilogram nieco ponad 23 zł – niemało, ale też nie tak tragicznie.

Jak jeść figi?

Owoce były w pełni dojrzałe (wersja z fioletową skórką), bardzo miękkie, a to oznacza, że nie należy ich obierać ze skórki, jak wielu innych owoców z niejadalną skórką (choć tu pewności nie mam, czy ona nie jest niejadalna ze względów smakowych, bo w niektórych opisach twierdzą, że można jeść w całości, głosy rozkładają się po połowie). Najlepiej przekroić figę na pół i zawartość wyjadać łyżeczką. Po przekrojeniu wygląda trochę podobnie do owocu granatu, ale w mniejszej skali (patrz zdjęcie u góry).

Zjadamy całość ze środka, drobniutkie pestki (nieco podobne przy rozgryzaniu do tych w kiwi) nie stawiają oporu w zębach przy gryzieniu. Figi, choć miękkie, nie są zbyt soczyste, np. w porównaniu do kiwi, które w podobny sposób można łyżeczką wyjadać ze środka po przekrojeniu. Tzn. mają dużo wody, ale jest ona w jakiś sposób (pewnie żelowaty) mocno powiązana z resztą składników, trudno ją wycisnąć, jak np. z dojrzałego kiwi, gdzie bez problemów krople soku szybko się pojawią.

Największy problem mam z opisaniem smaku, bo pierwszy raz trafiam na owoc o tak mało intensywnym zapachu i smaku. Owszem, jest nieco słodki (świeży powinien mieć zawartość fruktozy i glukozy łącznie na poziomie od 15% do 25%), ale dziwnie mało słodki jak na owoce, które sprzedaje się też w wersji suszonej, charakteryzującej się bardzo dużą zawartością węglowodanów (po wysuszeniu figi tracą na wadze, ale ilość cukrów zostaje, więc proporcje się zmieniają i zawartość cukrów może wzrosnąć nawet do 75%). Figi według mnie nie charakteryzują się żadnym intensywnym akcentem zabarwienia smakowego i to utrudnia mi powołanie się na coś podobnego w smaku w celu porównania – z tego powodu nie zdobyły mojego serca i już raczej nie będę ich kupował.

Abyś nie kierował się moim subiektywnym odczuciem, przygotowałem też kilka opinii znalezionych w sieci. Podobno więcej aromatu da się wydobyć, jeśli przed spożyciem podniesiemy temperaturę owocu nieco powyżej pokojowej. Zaleca się je zwykle jako dodatek do większego posiłku, bo w połączeniu z innymi smakami nadają daniom kolorytu. Ponadto owoce te są najlepszym źródłem wapnia wśród wszystkich produktów roślinnych. Więcej konkretów opowie pani dietetyk w swoim filmiku na temat pałaszowania fig: